Z żalem informujemy, że w wieku 91 lat zmarła aktorka płockiego Teatru, Zdzisława Bielecka-Piórkowska. Wraz z Jej śmiercią zamyka się kolejny rozdział historii naszego teatru. Była wzorem etosu aktorskiego i świetnego rzemiosła. Karierę aktorską rozpoczęła w teatrze amatorskim w Łodzi. Pracowała w teatrach w Lublinie, Kaliszu, Wałbrzychu, Tarnowie, Kielcach i Gnieźnie. Zanim przybyła do Płocka utytułowana została „Najpopularniejszą aktorką” w plebiscycie „Expressu Poznańskiego” (1981). Z Teatrem Dramatycznym w Płocku związana była w latach 1981– 2002. Zadebiutowała na płockiej Scenie rolą Panny Anieli w „Damach i huzarach” Aleksandra Fredry (1981) w reż. Marii Kaniewskiej. Ci, którzy pamiętają głośne przedstawienie „Mistrz i Małgorzata” Michaiła Bułhakowa w reż. Andrzeja Marii Marczewskiego, pamiętają ją z roli Minkiny. Zagrała na płockiej Scenie szereg znaczących ról, były to: Lokatorka w „Moralności Pani Dulskiej” Gabrieli Zapolskiej (1982), Starucha w „Psim sercu” Bułhakowa” (1983), Królowa Śniegu w „Królowej Śniegu” Hansa Christiana Andersena (1984), Matka w „Dwóch teatrach” Jerzego Szaniawskiego (1984), Celina Biełska w „Domu kobiet” Zofii Nałkowskiej (1987), Kobieta w „Bogu” Woody Allena (1990), Bóg ziemski – Starszy narodu w „Jeremiaszu” Karola Wojtyły (1991), Małgorzata Linde w „Ani z Zielonego Wzgórza” (1994), Szlachcianka w „Balladynie” Słowackiego ((1994), Klara Zachanassian w „Wizycie starszej pani” Dürrenmatt’a (1996), Kobieta rumuńska w „Draculi” Bram Stokera (2000), Klimina w „Weselu” Stanisława Wyspiańskiego (2001), Pani Fezzwing w „Opowieści wigilijnej” Karola Dickensa (2004), Dama w „Hamlecie” Shakespeare (2012)…
Zdzisława Bielecka-Piórkowska w 1989 roku otrzymała od Płockiego Towarzystwa Przyjaciół Teatru Srebrną Maskę za rolę Pani w „Pokojówkach” Geneta i Matki w „Dwóch teatrach” Szaniawskiego oraz za całokształt pracy zawodowej.
W 2012 roku, podczas jubileuszu 200-lecia Teatru w Płocku, Płockie Towarzystwo Przyjaciół Teatru wręczyło jej Nagrodę im. Rajmunda Rembielińskiego za całokształt pracy twórczej.
Ostatni raz widzieliśmy ją na scenie w 2019 roku, po spektaklu „Dwa teatry” Jerzego Szaniawskiego w reżyserii Marka Mokrowieckiego. Była to chwila wspomnień z pierwszej realizacji sztuki z 1984, w której stworzyła postać Matki. Za tę rolę otrzymała w 1989 roku Srebrną Maskę (między innymi za całokształt pracy aktorskiej i za rolę Celiny Bełskiej w „Domu kobiet” Nałkowskiej). Po spektaklu „Dwa teatry” na scenie spotkały się dwie Matki – Zdzisława Bielecka-Piórkowska grająca rolę Matki w realizacji „Dwóch teatrów” z 1984, i Hanna Zientara-Mokrowiecka, która kreowała tę rolę od premiery w reż. Marka Mokrowieckiego w 2019 roku.