Miejscem akcji jest prowincjonalne miasteczko, które Brunon Schulz utożsamia ze swoim rodzinnym Drohobyczem. Narrator, bohater, a niekiedy baczny obserwator, to Józef (Szymon Cempura) – postać w którą z dużym prawdopodobieństwem Autor ulokował swoją osobowość.

Wieloznaczność postaci, w których bohater przebywa, zachowuje psychologiczną jednolitość. Dla Oleksandra Overchuka „prywatny interes w kontakcie z lekturą Schulza skapitulował. Przede wszystkim w jego literaturze mamy do czynienia z rzeczami uniwersalnymi, co w moim przypadku związane było z próbą zrozumienia sensu niewinnych ofiar, i z odnalezieniem się w laboratorium etycznym o skali biblijnej. W podobnej sytuacji każdy przeczyta swój ból na swój sposób” – tłumaczy reżyser.

Sekret rozumienia literatury Schulza, leży również w twórczym rozumieniu innych przejawów jego aktywności artystycznej.

Autor inscenizacji – Oleksandr Overchuk inspirował się przede wszystkim słowem.

Rysunki Schulza „przebywały na zapleczu pracy, ponieważ są samowystarczalne i nie potrzebują, moim zdaniem, teatru. Natomiast słowo otwiera przestrzeń i wciela się w formy bliskie każdemu, kto pragnie je zobaczyć”.

Spektakl polecamy każdemu, kto choć przez chwilę chciałby się zatrzymać, w świecie wiecznych poszukiwań rozgraniczenia Dobra od Zła. 

*Bruno Schulz − "Manekiny". 

 Dyrekcja Teatru Dramatycznego w Płocku dziękuje Firmie Essilor Szewczyk za pomoc w realizacji spektaklu.

Inspicjent/sufler: Aurelia Greń

Fot. Waldemar Lawendowski