Monodram Barbary Misiun

Bardzo lubię ptaki. Często je obserwuję. One kierują mój wzrok ku niebu i pięknu. „Skowronku, tobie dobrze skrzydła rozpościerać, bo ty do nieba wzlatasz”.

Skowronek jest jednym z najpiękniejszych wierszy Norwida. O skowronku pisało wielu poetów. Treść mojego monodramu może zamknąć się w tym jednym wierszu. Jest w nim wszystko – zachwyt nad przyrodą i zaduma nad losem człowieka.

„Łezka zaś przyjacielu, to nie deszcz, nie rosa, chociaż w sobie najpiękniej odbija niebiosa” – ileż tu jest piękna, mądrości i metafizyki. Wraz z Norwidem przemierzam przestrzenie z ciemności ku światłu, od cierpienia ku nadziei. Zapraszam Państwa do wspólnej podróży.

Barbara Misiun

Fotografie: Waldemar Lawendowski