27 września o godz. 11.00 i 19.00 zapraszamy na przedstawienie „Dwa teatry” w reżyserii Marka Mokrowieckiego w ramach akcji PŁOCK ZA PÓŁ CENY. Bilety będą kosztować 10 zł na spektakl poranny i 20 zł na wieczorny – do nabycia w kasie Teatru i na bilety.teatrplock.pl.
Dwa teatry to jedna z najważniejszych sztuk patrona naszej sceny – Jerzego Szaniawskiego. Opowiada o dwóch dyrektorach teatrów, a tym samym o dwóch podejściach do życia. Po premierze zebrała bardzo dobre recenzje oraz zakwalifikowała się do V edycji Konkursu na Inscenizację Dawnych Dzieł Literatury Polskiej „Klasyka Żywa”.
Fragmenty recenzji
„Premiera „Dwóch teatrów”, sztuki patrona płockiego teatru – Jerzego Szaniawskiego, to nie tylko sukces artystyczny, wnikliwe studium kondycji człowieka, ale i swoisty artystyczny testament obecnego dyrektora. Warto go poznać, bo jest w nim zapisane coś dla każdego z nas.
(…)
„Dwa teatry” to praktycznie historia każdego z nas. Wszyscy przecież żyjemy niejako w dwóch światach. Jeden – nazwijmy go w uproszczeniu rzeczywistym – to wszystko to, co nas otacza, czym żyjemy i co zajmuje nas na co dzień. Dokonujemy jakiś wyborów, na coś „stawiamy” itd. Jest też jednak świat inny, ten, który jest już tylko „nasz”. To w nim dochodzi do głosu sumienie, moralność, słynny herbertowski „głos wewnętrzny”. To w nim tyczymy największe walki – często z samym sobą.”
Jakub Moryc, Dwa teatry – jedno życie, Petronews, 12kwietnia 2019
„Marek Mokrowiecki (…) zapowiadał, że zrobi sztukę o teatrze. Ale trochę oszukiwał... zrobił bowiem sztukę o ludzkiej duszy. O uczuciach. I o bohaterach, którzy nam o ich istnieniu przypominają.
(…)
„Dwa teatry” ostatni raz wystawiano w Polsce ponad 30 lat temu! W głębi duszy jednak trochę się bałam – czy to nie będzie zbyt przestarzałe? Co współczesnemu widzowi może powiedzieć tekst oniryczny, powstały zaraz po wojnie, który wyszedł spod pióra autora ganionego często za poetyzowanie, oderwanie od rzeczywistości, bujanie w obłokach autora? W dodatku autotematyczny, bo mówiący o teatrze?
Po niedzielnej premierze strach minął jak ręką odjął. Powiem wprost (nie w stylu Szaniawskiego) – każdemu, z ręką na sercu, polecam to przedstawienie. Jest po prostu piękne, wzruszające i mądre.
Milena Orłowska, Gazeta Wyborcza, 8 kwietnia 2019